Deze paginas worden voortdurend bygewerkt en zyn nooit af. Ik probeer me aan standaarden en goede praktyk te houden, mocht je toch een punt van kritiek hebben, hoe klyn ook, dan is dit welkom: kontakteer me.
© Copyleft 2023 Hendrik Maryns
Ik weet best goet hoe de Nederlantse spelling geregelt is. Na een interessante diskussie met een eks-kollega hep ik echter besloten me er niet aan te houden, maar een progressive, meer foneties gerichte spelling te hanteren. Di is natuurlik afhankelik van myn uitspraak en zou er by iemant anders anders uitzien. Dit is een bewuste keuze. Geïnteresseerden kunnen het artikeltje lezen waar onderin naar verwezen wort.
Op school is de offisiële spelling verplicht. Ik wert erop aangesproken dat ik wel eens leerlingen naar de voorkant van myn saait stuur, en dat die dan ook in de offisiële spelling moet zyn. Een tyt hep ik me daaraan gehouden, maar langzamerhant wort ik rebelser: op gront van welke autorityt wort vastgestelt hoe leerlingen moeten spellen?
Het is wel een zoektocht, want nu krych je dat myn teksten moeilik te lezen zyn. Korrekt met k, dat lukt noch wel, maar vooral engelse leenwoorden (‘saait’, ‘fietbek’, …) zyn moeilik. Maar ook enkele nederlantse woorden!
Reinier Bosman was zo vriendelik me op het bestaan van VWS te wyzen. Hun ideeën sluiten heel erch aan by de myne. Één probleem valt me op: geen verschil tussen g en ch. Het is duidelik gebazeert op de noordelike variant van “Algemeen Nederlants”. Bovendien hep ik me lit willen maken en zelfs gelt overgemaakt, maar nooit een reaksi gekregen. Het lykt een dode vereniging te zyn. Ook de wepsaait doet het ondertussen niet meer.
Zelf vint ik g en ch noch de lastichste, want geef toe: die 2 ch’s hiervoor, dat ziet er echt niet uit. Bovendien is het vervelent 2 letters te moeten schryven. Een tyt hep ik dan maar c gebruikt, want di heeft geen funksi meer in myn spelling, maar hantgescreven is dat nogal onduidelik, levert verwarring met e op. Dan maar x, dat wort in slavise talen voor de klank /ch/ gebruikt, en het sluit aan by het internasionaal foneties alfabet. Maar dat is dan weer wel een hoge drempel voor wie voor het eerst met myn spelling te maken kryxt…
In het gedicht (Pastime) van C. B. Vaandrager komt ook interessante spelling voor:
(Pastime) De dag is zo om zeep. Ik zal niks doen. (Rekreatie rondt de dag af. Ontspanning kompleteert de terapie.) Zomerfeest: eigenlyk een soort ‘kermis’ vóór en dóór ‘eigen’ mensen. Ter afsluiting ontbreekt niet vaak een vuurwerk. De genezing van gestoord evenwicht. Niet nodig: wekker, door rammelend bestek versterkt, in diep bord. Zometeen verdiept, bewust, involved. Pakket-uitbreiding. Neem myn perzoontje nou: eigen stralen. En uithalen! Aangenaam: volop onderscheidingen en paravernalia. De lach: een gevoel van intenze scheiding, in het midden. Dag, dag. Bemodderd, oudbakken brood. Zwaan, neem aan. Eend, eet mee.
Hieruit kan je afleiden dat Vaandrager een echte Hollander is, voor wie het verschil tussen stemloze en stemhebbende medeklinkers verdwenen is. Ik zou in ieder geval wél ‘persoontje’, ‘parafernalia, ‘intense’ schryven, omdat ik die met een stemloze /s/ of /f/ uitspreek.
Deze manier van schryven geeft je dus een direktere bant met de schryver, het lezen wort persoonliker.
Uiteraart is het me wel duidelik dat dit ook nadelen heeft, voor tekstverwerking byvoorbeelt, zoeken in katalogi enz.
Hier een artikeltje dat ik schreef voor de Meander, ons voormalige schoolblat. (Voorlopige versi)